หลวงพ่อจรัญ ฐิตธมฺโม วัดอัมพวัน | Facebook
คงยากที่จะทำให้ใครบางคนเชื่อในเรื่องของกฏแห่งกรรมได้อย่างง่ายๆ ถ้าคนๆนั้นไม่ได้ประสบ หรือเจอเหตุการ์ต่างๆด้วยตัวเอง ประสบการณ์ทั้งหลายที่ผ่านมาได้สอนให้รู้ว่า กฏแห่งกรมมีอยู่จริง
หลายคนอาจจะรู้จักวัดหลวงพ่อจรัญ สิงห์บุรีดีอยู่แล้ว แต่สำหรับผมซึ่งไม่เคยไปมาก่อนเพิ่งจะได้รู้จักเมื่อเช้าวันอาทิตย์ที่ผ่านมา โดยการแนะนำของคนใกล้ชิดที่มักจะไปปฎิบัติธรรม วัดอัมพวันอยู่เสมอ จะว่าไปก็ไม่ใช่ว่าผมเป็นคนไม่เข้าวัดซะเมื่อไหร่ ผมเคยไปวัดหลวงพ่อโสธรมาอยู่บ้าง แต่ถ้าเป็นวัดหลวงพ่อจรัญนั้นผมไม่เคยไปมาก่อนจึงได้สอบถามเกี่ยวกับเรื่องของ แผนที่วัดหลวงพ่อจรัญ สิงห์บุรีจากเพื่อนสนิทอีกคนหนึ่ง เราเริ่มออกเดินทางตั้งแต่เช้า ซึ่งกว่าจะไปถึงวัดอัมพวันก็เกือบจะบ่ายโมง เพราะถนนทางหลวงมีรถอยู่อย่างหนาแน่น แต่ด้วยความพยายามอย่างยิ่งยวดจึงสามารถมาถึงได้ในเวลาอันไม่นานนัก ก่อนจะถึงวัดอัมพวันเราแวะข้างทางเพื่อรับประทานอาหารกันก่อน พอถึงวัดอัมพวันก็จอดรถไว้ใต้ร่มไม้ทันที นึกในใจว่าอยากให้ฝนตกลงมาจริงๆ เพราะจะทำให้อากาศที่ร้อนอบอ้าวอย่างที่เป็นอยู่ได้เย็นสบายขึ้นบ้าง ที่วัดตอนนี้ยังไม่มีคนอยู่มากนัก เนื่องจากเป็นช่วงบ่ายๆของวัน ทำให้พระและญาติโยมทั้งหลาย ต่างหมดกิจกรรมเกี่ยวกับพุทธศาสนาในช่วงเช้ากันไปหมดแล้ว ผมเดินเข้าไปในวัดอัมพวันอย่างรีบร้อน เนื่องจากไม่แน่ใจว่าจะได้เจอกับหลวงพ่อจรัญไหม ด้วยความรีบเร่งในช่วงเช้าจึงทำให้ผมลืมนำสิ่งของบางอย่างติดตัวมาด้วย นั่นก็คือ กูลิโกะ แน่นอนว่าพอขาดสิ่งๆนั้น ผมออกอาการเหมือนคนลงแดงขึ้นมาทันที โอ้ ป๊อกกี้ของผม คิดแล้วก็ปวดท้องหิวและอยากขึ้นมาทันที ใครไม่เคยเป็นไม่มีทางรู้เด็ดขาด โอ้ นี่คงเป็นกรรมบางอย่างของผมมั้งเนี่ยที่ต้องมานั่งอยากกับขนมกินเล่น ไม่น่าเชื่อเลยว่าอาการจะเป็นมากขนาดนี้ ตลกดีนะครับ หลังจากเดินงุ่นง่านกลับไปกลับมาอยู่หลายๆรอบ ก็สังเกตเห็นสิ่งๆนึงทางหางตาด้านขวา สิ่งๆนั้นคือ… ไม่อยากจะเชื่อว่าในวัดอัมพวันของหลวงพ่อจรัญ สิงห์บุรีนี้จะมีสิ่งๆนี้อยู่ด้วย สิ่งๆนั้นก็คือ นกพันธุ์หายากชนิดหนึ่ง ซึ่งเป็นชนิดเดียวกับที่ผมได้เคยดูทางสารคดีมาก่อน โอ้ ไม่น่าเป็นไปได้ เนื่องจากนกชนิดนี้อาศัยอยู่ในแถบลุ่มแม่น้ำอเมซอนตอนเหนือ
tanasiths 